یکی از مواردی که باید در مورد ایمنی و امنیت ساختمان رعایت کنید، محل و استاندارد نصب کپسول های آتش نشانی است. کپسول های اطفا حریق باید طوری نصب شوند که در مواقع اضطراری بتوانید به راحتی به آنها دسترسی داشته باشید. نصب کپسول آتش نشانی در مکان استاندارد به شما کمک می کند که در زمان خطر واکش بهتری از خود نشان دهید و احتمال موفقیت خود را برای خاموش کردن آتش بالا ببرید، پس مهم است که آنها را کجا نصب کنید.
ما در این مقاله از آتش مهار البرز به شما آمورش می دهیم که چطور و در چه محلی کپسول آتش نشانی خود را نصب کنید که در زمان بروز حوادث بتوانید واکنش درست و به جایی انجام دهید و خطرات را دفع کنید.
فهرست مطالب
محل مناسب نصب کپسول آتش نشانی در ساختمان کجاست؟
بایستی کپسول آتش نشانی نزدیک درب ورودی و خروجی نصب شود و جایگاه آن طوری باشد که در معرض دید باشد. همچنین اطفا کننده های حریق دستی باید در مکانی نصب شوند که صدمه نبینند. سایر نکات مهم عبارتند از:
- دقت کنید که کپسول ها در فضای باز و در تابش مستقیم نور خورشید،برف یا باران قرار نگیرند.
- محل نصب آن دور از مواد اشتعال زا و خطرناک باشد.
- در یک ساختمان بزرگ کپسول ها را طوری پخش کنید که دسترسی به آنها برای همه راحت باشد.
- در کنار هر کپسول حتما دستورالعمل آنرا قرار دهید.
- کپسول آتش نشانی خود را به طور منظم، سالیانه شارژ و سرویس کنید.
- زمانی که قصد نصب خاموش کننده بر روی دیوار را دارید، حتما از بست های مخصوص استفاده کنید.
ارتفاع استاندارد نصب کپسول های آتش نشانی
با توجه به اینکه از چه نوع کپسول آتش نشانی در منزل، آپارتمان و… خود می خواهید استفاده نمایید. ارتفاع استاندارد نصب کپسول آتش نشانی متفاوت خواهد بود. اما بر اساس استاندارد NFPA، خاموش کننده هایی که دارای وزن کمتر از 40 پوند یا 18 کیلوگرم باشند. باید در ارتفاعی نصب شوند که سر خاموش کننده از روی زمین در ارتفاع 1.5 قرار گیرد.
اما خاموش کننده هایی که وزن بیش از 18 کیلوگرم دارند باید در ارتفاعی نصب شوند که قسمت سر آنها در ارتفاع یک متری از کف نصب شود. سایر خاموش کننده های اطفاء حریق به هر صورتی که نصب شوند و یا به شکل سیار، باید در ارتفاع 10 سانتی متری از کف زمین قرار گیرند.
نحوه محاسبه تعداد کپسول مورد نیاز
استاندارد تعیین تعداد کپسول آتش نشانی به چه صورت می باشد؟ وقتی قصد دارید تعداد کپسول های آتش نشانی خود را محاسبه کنید، اولین کار این است که باید مواد سوختنی موجود در محیط مورد نظر خود را شناسایی کنید.
به طور کلی می توان گفت برای محاسبه میزان مواد خاموش کننده باید موارد زیر را مد نظر قرار دهید:
- محاسبه ی سطح کارگاه
- تعیین دانسیته مواد سوختی
- تعیین مکان از نظر میزان حریق
- تخمین حداکثر سطح احتمالی حریق
- تعیین ارزشی کالاها و دستگاه ها
- تعیین فاکتور خاموش کنندگی
بعد از در نظر گرفتن عوامل بالا که جزءاستاندارد تعیین تعداد کپسول آتش نشانی می باشد با استفاده از فرمول فوق، تعداد کپسول مورد نظر خود را به دست آورید.
فاصله استاندارد کپسول ها از یکدیگر
فاصله کپسول های آتش نشانی جهت نصب بر روی دیوار با توجه به نوع آنها تعیین می شود. اما با توجه به مساحت و نوع خاموش کننده ای که انتخاب می کنید، فاصله استاندارد آنها از یکدیگر متفاوت است. مثلا اگر از کپسول های کوچک استفاده می کنید و مقدار مواد قابل اشتعال در کارگاه زیاد است. بدون شک فاصله خاموش کننده ها از یکدیگر باید کمتر باشد. برخی فاصله های استاندارد عبارتند از:
- فاصله استاندارد خاموش کننده های نوع آتش A (چوب و مواد سوختنی) 75 فوت می باشد.
- در نوع آتش B (مواد نفتی و…) 50 فوت
- نوع آتش C (الکتریکی) با توجه به سایر کپسول های قرار گرفته در محیط تعیین می شود.
- نوع آتش D ( فلزهای قابل اکسید) 75 فوت
توجه داشته باشید با توجه به محیط و مواد سوختنی که در آن قرار دارد این میزان فاصله کپسول های آتش نشانی از یکدیگر می تواند متغیر باشد.
نکاتی برای نگهداری انواع خاموش کننده
اکثرا در محوطه های باز از کپسول آتش نشانی حاوی مواد شیمیایی خشک استفاده می شود که برای آتش سوزی های نوع 1 و 2 و 3 استفاده می گردد. دی اکسید کربن یکی از کاربردی ترین نوع خاموش کننده ها می باشد. که در محوطه های باز استفاده شده و برای آتش سوزی های نوع 2 و 3 مناسب می باشد. همچنین کپسول های نوع K در محوطه ای که عملیات پخت و پز انجام می شود نصب شده و تنها در دسترس کارکنان اختصاصی آن منطقه می باشد.
اماکن مورد استفاده از خاموش کننده های قابل حمل
بطور کلی خاموش کننده های آتش نشانی در مکان های زیر نگهداری می شوند:
جعبه های آتش نشانی که حاوی شیلنگ آب بوده و قرمز رنگ می باشد. این جعبه ها در دیوارهای راهرو خروجی و مکان هایی که بیشتر در معرض آتش قرار دارد نصب می گردد. در این جعبه ها علاوه بر شیلنگ، کپسول های آتش نشانی قابل هم وجود دارد که معمولا در ساختمان های جدید تر نصب می گردد.
براکت های دیواری، کپسول هایی را که در جعبه های آتش نشانی قرار داده نمی شوند، نگهداری می کنند. این یک روش ساده در مراکزی مانند آزمایشگاه ها، کارگاه ها و مجموعه های ادارای بزرگ می باشد.